ഭൂമിയില് ജീവിച്ച ഏറ്റവും ഭാഗ്യമുള്ള 2 സ്ത്രീകള് ആരെന്നു ചോദിച്ചാല് ഞാന് പറയും …
ആദ്യത്തേത് യശോദാമ്മ തന്നെ ;
പിന്നെ രണ്ടാമത്തേത് ആരെന്ന് സംശയം ഇല്ല്യ കുറൂരമ്മ എന്ന്.
പരൂര് എന്ന ഗ്രാമത്തില് AD 1570 ല് ജനിച്ച ഗൌരി.
വെങ്ങിലശ്ശേരിയിലെ കുറൂര് ഇല്ലത്തേക്ക് വേളി കഴിച്ചു വന്നതോടെ അങ്ങനെ ആ ഗൌരി “കുറൂരമ്മ”യായി.
ചെറുപ്രായത്തില് വേളി കഴിഞ്ഞ ഗൌരി 16 ആം വയസ്സില് വിധവയായി.
അന്നത്തെ സാമൂഹിക വ്യവസ്ഥിതിയനുസരിച്ച് പിന്നെ അവര്ക്ക് പുറം ലോകവുമായി വലിയ ബന്ധമൊന്നും ഉണ്ടായില്ല്യ.
ഈ സാഹചര്യങ്ങളൊന്നും “അമ്മ”യെ മാനസികമായി തളര്ത്തിയില്ല്യ എന്ന് മാത്രമല്ല ഏകാന്തമായ ഭഗവത്ഭക്തിയാല്; കണ്ണനുമായി കൂടുതല് അടുപ്പിച്ചു.
ഉള്ളിലെ ആ നിഷ്കളങ്ക ഭക്തിയാല് കുറൂരമ്മ ആരാധിച്ചിരുന്ന അതേ രൂപത്തില് കണ്ണന് അവര്ക്ക് പ്രത്യക്ഷമാവാനും തുടങ്ങി…
അങ്ങനെ കണ്ണന് കുറൂരമ്മയുടെ കൂടെ പൂപറിക്കാനും പൂജക്കൊരുക്കാനും കൂടാന് തുടങ്ങി എന്ന് മാത്രമല്ല ;ഒരു കുഞ്ഞ് സ്വന്തം അമ്മയോട് 3-4 വയസ്സില് കാണിക്കുന്ന കുറുമ്പുകളെല്ലാം കാട്ടി എപ്പോളും സാമീപ്യം കൊണ്ട് സന്തോഷിപ്പിച്ചു…
ഇതെല്ലാം കണ്ട കുടുംബാംഗങ്ങള്(ഭര്തൃഗൃഹത്തില്) അവര്ക്ക് “ചിത്ത ഭ്രമം” ആരോപിച്ച് തനിച്ചാക്കി; അങ്ങനെ അവര് മറ്റൊരു ഗൃഹത്തിലേക്ക് തനിച്ചു താമസം മാറ്റി….
അവിടെ വച്ച് കണ്ണന് കുറൂരമ്മയുമായി കുറെ ലീലകളാടി…
അതെല്ലാം ഹൃദ്യമായ കീര്ത്തനങ്ങളില് നമ്മള് കേട്ടിട്ടുണ്ടല്ലോ….
“കുട്ടിക്കളി മൂത്ത് മൂത്ത് കലമുടച്ചപ്പോള്
കുട്ടകത്തിലടച്ചിട്ടു കുറൂരമ്മ…”